एक कविता तुझ्यासाठी..!
पापण्यांच्या पाकळ्यांमध्ये, स्वप्नात्तरांचे प्याले रिते!
ध्यास उसळी मारताना, मग का कश्याला तू भिते?
मेघ छेदूनी किरणांची, मांड रास अवनीवरी!
बघ उसासे टाकताना, धरणी काय विनविते!
तुज ठाऊक आहे ना ती, घर्मबिंदूंची उष्ण नदी?
अपयशांचे जी कराल, क्षणार्धात डोह पिते!
भलेतरी नसशील तू, तेजोभास्कर अस्मानीचा!
तू बन पणती अशी जी, जळुनी जगां उजळिते!
– © विक्रम.
(www.vikramedke.com)